Wat doe jij van werk?

Als iemand mij vraagt wat voor werk ik doe zeg ik altijd heel enthousiast “ik ben holistisch en hoogbegaafdheidscoach”. Ik zeg wel enthousiast, maar toch is het altijd ook met een klein, bang hartje. Waarom? Omdat ik niemand het gevoel wil geven mezelf beter te voelen dan anderen of omdat ik altijd het gevoel heb dat mensen gaan denken dat ik crazy in the coconut ben.

Eigenlijk helemaal nergens voor nodig. Want hoewel de begrippen holistisch en hoogbegaafdheid enige terughoudendheid kennen en vooral heel veel onbegrip, kom ik voornamelijk mensen tegen die oprecht geïnteresseerd zijn in wat ik werkelijk doe. De ene al meer dan de ander, want zo kan ik de ene keer beknopt het hoe en waarom uitleggen en de andere keer kunnen we uuuuren staan praten. Het is ook heel opvallend hoe mensen zich soms durven openstellen tegenover mij. Een soort van “hehe, eindelijk iemand die denkt dat ik niet gek geworden ben”. Het voelt dan ook heel bevrijdend om gewoon even woorden te kunnen wisselen met gelijkgestemden.

Maar ik ken natuurlijk ook de andere kant van het verhaal. Want leven in spiritualiteit, verbondenheid en harmonie kent toch nog altijd vele taboes. "Oh, weer zo'n WOKE iemand" Oh nee, echt niet! Je wordt al gauw als zweverig gezien, "die gelooft ook nog in spoken" of denk maar aan de vele sprookjesverhalen over heksen en de bijbehorende angst, want onbekend is onbemind. Maar in werkelijkheid betekent spiritualiteit eigenlijk meer je bewustzijn: de manier waarop je leeft, waarop je met jezelf en anderen omgaat, de manier waarop je in het leven staat en tegen de dingen aankijkt. Het besef dat wij als mens echt peanuts zijn in het hele universum, dat één persoon niet de wereld kan veranderen, maar dat alles wel begint met die ene persoon. En net daarom is het belangrijk om ook die spiritualiteit mee te nemen in het traject waarin we streven naar harmonie met onszelf. Dat heten ze dus een holistische visie. Want hoewel wij de wereld rondom ons niet kunnen veranderen, zijn wij wel verantwoordelijk voor de manier waarop we naar die wereld kijken en omgaan met de gebeurtenissen in die wereld. Verandering begint dus klein, binnenin onszelf, met uitbreiding naar onze persoonlijke omgeving. En wanneer anderen rondom ons zien wat die harmonie met ons doet, zal het hen hopelijk zelf ook doen streven naar een harmonieus leven.